Μαρξιστική Σκέψη

KKE
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Τμήμα Στελεχών

Πόρισμα
Εξέτασης της κομματικής υπόθεσης του Πλουμπίδη Νίκου ή Μπάρμπα

Ι. Ποιοι λόγοι επιβάλουν την εξέταση
Ο Πλουμπίδης Νίκος ανώτερο στέλεχος του Κόμματος (μέλος της Κεντρικής Επιτροπής), από το Μάρτη του 1942 δούλεψε συνέχεια στην Αθήνα σε σοβαρές κομματικές δουλιές ως τις 25-11-1952, που πιάστηκε από την Ασφάλεια. Έπειτα από δυο μέρες μετά τη σύλληψή του (27-11-1952) από το ΡΣΕΕ1 μεταδόθηκε ανακοίνωση ότι «ο Πλουμπίδης Νίκος ή Μπάρμπας είναι από 28ετίας πράκτορας της Ασφάλειας μέσα στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, στενός συνεργάτης του Σιάντου. Ειδικά στα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας, στη πρώτη χιτλερική κατοχή και στην περίοδο της αμερικανοκρατίας, ο προβοκάτορας Πλουμπίδης έκανε μεγάλη ζημιά στο λαϊκό κίνημα και στο λαό μας. Από τις μεγαλύτερες προδοσίες του είναι ότι παρέδωσε στην Ασφάλεια και στο δήμιο το λαϊκό ήρωα Νίκο Μπελογιάννη. Ο Πλουμπίδης είναι βαμένος, θανάσιμος εχθρός του λαού. Η αμερικάνικη κατασκοπεία και η μοναρχοφασιστική ασφάλεια, τώρα που κατάλαβαν ότι ο πράκτοράς τους ξεσκεπάστηκε, σκηνοθέτησαν τη νέα σύλληψη του Πλουμπίδη για να τον καλύψουν» (επισυνάπτεται αντίγραφο της ανακοίνωσης αυτής).
Στο μεταξύ ο Πλουμπίδης Νίκος δικάστηκε από το διαρκές στρατοδικείο της Αθήνας (24-7 ως 3-8-1953) καταδικάστηκε δυο φορές σε θάνατο και στις 14.8.542 εκτελέστηκε από το κράτος της Αθήνας.
Έπειτα από τις αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ με τις οποίες διαπιστώθηκε και αποκαλύφθηκε το ανώμαλο καθεστώς που επικρατούσε στην καθοδήγηση του Κόμματος από το 1945 ως το Μάρτη του 1956 και ότι το ανώμαλο αυτό καθεστώς διευκόλυνε τη διάπραξη αδικιών σε βάρος μελών και στελεχών του Κόμματος. Η επανόρθωση τυχόν αδικιών επόμενα είναι να γίνεται έπειτα από προσφυγή των ενδιαφερομένων με εξέταση της κάθε χωριστής περίπτωσης.
Μια από τις περιπτώσεις για τις οποίες επιβάλλεται η εξέταση είναι η περίπτωση Νίκου Πλουμπίδη ή Μπάρμπα ο οποίος με ανακοίνωση της ΚΕ καταγγέλθηκε στο λαό σαν προδότης του Κόμματος. Ταυτόχρονα όμως δικάζεται σε στρατοδικείο του αμερικανόδουλου κράτους της Αθήνας, καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται.
Η εξέταση επιβάλλεται: 1) Για να ελεχθούν και διαπιστωθούν τα στοιχεία με βάση τα οποία δόθηκε στον Πλουμπίδη ο χαρακτηρισμός του προδότη. 2) Από ποιο κομματικό σώμα ή όργανο πάρθηκε η σχετική απόφαση που χαρακτήρισε τον Πλουμπίδη προδότη και 3) αν τα στοιχεία που πάρθηκαν υπόψη όταν γίνονταν η ανακοίνωση της ΚΕ (27-11-1952) ή και όσα μετέπειτα συγκεντρώθηκαν, στηρίζουν μια τέτοια σοβαρή κατηγορία.

***

VIII. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τα βασικά συμπεράσματα στα οποία καταλήγει η μελέτη και εξέταση της υπόθεσης Ν. Πλουμπίδη είναι τα παρακάτω:
1) Η κατηγορία που αποδόθηκε απ’ το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το 1952 και που και κατοπινά αποδίδονταν σε βάρος του Ν. Πλουμπίδη ότι είναι «προβοκάτορας-πράκτορας-προδότης-χαφιές κλπ» δεν στηρίζεται σε κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Είναι αυθαίρετη και αποτελεί βρισιά και συκοφαντία63 για έναν αγωνιστή που από το 1926 που έγινε μέλος του ΚΚΕ, ως τις 14 Αυγούστου 1954 που εκτελέστηκε από την κυβέρνηση της Αθήνας, έδοσε όσες δυνάμεις και ικανότητες διέθετε για το συμφέρον του κόμματος και του λαού.
2) Αποτελεί εσκεμμένη εξαπάτηση του κόμματος και του λαού η συστηματική προσπάθεια να γίνει πιστευτό ότι όλα: από τη σύλληψη του Ν. Πλουμπίδη ως και την εκτέλεσή του ήταν σκηνοθετημένα από τον ίδιον σε συνεργασία με την ασφάλεια του κράτους της Αθήνας. Και αποτελεί απάτη γιατί ο Ν. Πλουμπίδης πιάστηκε στις 25-11-52, δικάστηκε στο διαρκές στρατοδικείο της Αθήνας από τις 24 Ιούλη ως τις 3 Αυγούστου 1953 και καταδικάστηκε δυο φορές σε θάνατο.
Η απόφαση αυτή εκτελέστηκε και ο Ν. Πλουμπίδης στις 14-8-54 έπεσε κάτω από τα βόλια των εχθρών του κόμματος και του λαού.
3) Η πολιτική εξόντωση του Ν. Πλουμπίδη, η οποία κάτω από τις συνθήκες και τον τρόπο που έγινε είχε σαν επακόλουθο και τη φυσική εξόντωσή του, εστέρησε το ΚΚΕ από ένα δοκιμασμένο, με πείρα καθοδηγητικής δουλιάς ανώτερο στέλεχος του Κόμματος.
4) Η παραποίηση της αλήθειας από την καθοδήγηση64 του Κόμματος γύρω από το ζήτημα του Ν. Πλουμπίδη. Οι μέθοδες που χρησιμοποιήθηκαν για εξαπάτηση του Κόμματος για να παρουσιαστούν “σκηνοθετημένα” η δίκη, η καταδίκη και η εκτέλεση του Πλουμπίδη, έφερε σύγχιση στο κόμμα γενικά και ιδιαίτερα σ’ όσους δούλευαν σε παράνομη δουλιά στην Ελλάδα και κατέβαζε το κύρος του κόμματος στο λαό της Αθήνας.
5) Η τότε καθοδήγηση του Κόμματος (ζαχαριαδική κλίκα) και στην περίπτωση του Ν. Πλουμπίδη έβαλε σε εφαρμογή τη μέθοδο που και προηγούμενα χρησιμοποίησε για να ξεφύγει την κριτική και να σκεπάσει τις ευθύνες λαθών και τυχοδιωκτισμών, φορτώνοντας το αποτέλεσμα κάθε τυχοδιωκτικής ενέργειας στον “οππορτουνισμό” στην “προδοσία” και στο “χαφιεδισμό” ανωτέρων, με κύρος στελεχών του Κόμματος. Έτσι που και τον συγκεκριμένο κάθε φορά τυχοδιωκτισμό να σκεπάζει και μελλοντικά να δίνει διέξοδο στις ανησυχίες του κόσμου και να στομώνει κάθε κομματική κριτική.
6) Η τότε καθοδήγηση του Κόμματος (ΠΓ) καταχράστηκε την εξουσία που της είχε δοθεί από το κόμμα και εχρησιμοποίησε το ραδιοσταθμό που είχε στη διάθεσή της και τον κομματικό τύπο για συνειδητή εξαπάτηση του κόμματος και του λαού και για εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών.
7) Η τότε καθοδήγηση του Κόμματος (ζαχαριαδική κλίκα) κάνοντας κατάχρηση της κομματικής εξουσίας για να εξυπηρετήσει ανομολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς της, διέπραξε ιεροσυλία καπηλευόμενη την υπέροχη θυσία του ήρωα του ΚΚΕ, του λαού της Ελλάδας και του διεθνούς κινήματος Ν. Μπελογιάννη.
8) Η ΚΕ του ΚΚΕ φέρνει σοβαρή ευθύνη γιατί στην προκειμένη περίπτωση δεν έκανε χρήση των καθηκόντων και δικαιωμάτων της και επέτρεψε να διαγραφεί ένα μέλος της και μάλιστα με την κατηγορία του προδότη, χωρίς να συζητηθεί και εξεταστεί το ζήτημά του σε ολομέλεια, χωρίς να ρωτηθεί.
9) Ο σ. Λευτέρης Σταθάς (Κασιμάτης) μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ με τη στάση του στο ζήτημα του Πλουμπίδη, διευκόλυνε σοβαρά τη συκοφαντική καμπάνια σε βάρος του Ν. Πλουμπίδη και γι’ αυτό φέρνει σοβαρή ευθύνη.
10) Ευθύνη για τον εξοντωτικό διωγμό σε βάρος του μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ Ν. Πλουμπίδη φέρνει ολόκληρο το τότε Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής ξεχωριστή όμως ευθύνη φέρνουν οι Ζαχαριάδης, Γ. Βοντίσιος (Γούσιας) και Δ. Βλαντάς που αποτελούσαν την κλίκα που τόσο ζημίωσε το κόμμα με το ανώμαλο καθεστώς που δημιούργησε.
11) Έξω από τα γεγονότα ότι 1) Ο Ν. Πλουμπίδης κριτικάρισε το γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη για τον πόλεμο το 1940, αμέσως μετά τη δημοσίευσή του, στα σημεία της χωρίς όρους αναγνώρισης του Μεταξά και στο ότι απευθύνονταν στο Μανιαδάκη και όχι στο λαό και 2) ότι ο Ν. Πλουμπίδης πρωτοϋποπτεύτηκε το Μιχαηλίδη που στα 1939 με εντολή του Ν. Ζαχαριάδη έκανε δήλωση και σε συνέχεια μαζί με την ασφάλεια “αναδιοργάνωνε” το κόμμα, γεγονότα που οπωσδήποτε και αυτά έπαιξαν το ρόλο65 τους στην εξοντωτική κατασυκοφάντηση του Ν. Πλουμπίδη, τη διευθυνόμενη από το Ζαχαριάδη, είναι απαραίτητο κατά την εξέταση της δράσης του Ν. Ζαχαριάδη (σύμφωνα με απόφαση της 7ης ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ Φλεβάρης 1957) να διαπιστωθεί και ποιος άλλος ανομολόγητος σκοπός οδήγησε τους Ζαχαριάδη-Μπαρτζιώτα στην κατασυκοφάντηση και εξόντωση του Ν. Πλουμπίδη, γιατί δεν μπορεί στα πιο πάνω αναφερόμενα δυο γεγονότα να βρίσκονται ολοκληρωτικά οι αιτίες, του εξοντωτικού αυτού διωγμού. Δεν στέκει τυχόν ισχυρισμός (που κατοπινά έντεχνα διαδίδεται) ότι όλα αυτά έγιναν σε βάρος του Ν. Πλουμπίδη (και του Βαβούδη) για αντιπερισπασμό στην καμπάνια της κυβέρνησης της Αθήνας ότι το ΚΚΕ ενεργεί κατασκοπεία με ασυρμάτους σε βάρος της ακεραιότητας της χώρας κλπ. Με την εσκεμμένη εξόντωση στελεχών και την εξαπάτηση του λαού ποτέ δεν οφελείται, αντίθετα ζημιώνει το κόμμα.

*Το παρόν είναι αποσπάσματα από το Πόρισμα του Τμήματος Στελεχών της ΚΕ του ΚΚΕ για την υπόθεση Πλουμπίδη, «Εισαγωγή» και «Τελικά συμπεράσματα», στη «Μαρξιστική Σκέψη», τόμ. 1, σελ. 39 και 69-70.